Rozdział 16

  

   Właśnie wracała z samotnej misji, której celem było zabicie jakiegoś ważnego urzędnika. Skacząc po gałęziach nuciła wesołą melodię. Przemieszczała się skrajem lasu, po lewej stronie miała mur drzew, a po prawej duże jezioro. Podziwiała naturalny urok krajobrazu, gdy nagle coś wyrwało się z brązowo-zielono-niebieskiego schematu. Na kamieniu, przy brzegu jeziora, siedziała niebieskowłosa postać w czarnym płaszczu, z czerwonymi elementami. Ze zdziwieniem rozpoznała Konan. Od czasu zamieszkania w siedzibie widziała ją może z dwa razy. Jeszcze nigdy nie zamieniła z nią słowa. Zastanawiając się co złotooka może robić tak daleko od organizacji, zeskoczyła zwinnie na ziemie. Postać siedząca kilka metrów przed nią, natychmiast zlustrowała okolice czujnym spojrzeniem. Rozpoznając Anayanne zwiesiła ponownie głowę, wpatrując się w spokojną wodę. Czarnowłosa podeszła do niej i usiadła obok. W milczeniu minęło kilka minut.

   - Wiesz, jakbyś chciała porozmawiać.. – Zaczęła Ana.

   - Nie potrzebuję pocieszenia, dzięki. – Przerwał jej chłodny głos.

   - Skoro tak uważasz. – Księżniczka wstała z miejsca – Ja tam myślę, że zawsze dobrze jest się komuś wygadać. Jakby co to wiesz gdzie mnie szukać.

Odeszła zaledwie kilka kroków gdy Konan ponownie się odezwała:

   - Zaczekaj. – Tym razem jej głos był cichszy i wypełniony smutkiem. Anayanna zajęła swoje poprzednie miejsce.

   - Chodzi o to, że.. – Przerwała szukając odpowiednich słów.

   - Kochasz go a on tego nie docenia? – Czerwonooka przyszła jej z pomocą.

   - Skąd to wiesz? – Konan uniosła na nią zdziwiony wzrok.

   - Och – Ana zaśmiała się. -  Wiedziałam od samego początku. Widziałam jak na niego patrzysz.

   - Kocham go od kiedy jeszcze byliśmy dziećmi. A on zdaje się przyjmować to do wiadomości tylko kiedy mu to pasuje. – Jej głos przesiąknięty był goryczą i smutkiem. – Pieprzymy się kiedy potrzebuje wyluzowania, szepcze słodkie słówka jak ma dobry humor, a gdy coś idzie nie po jego myśli odcina się ode mnie. Wyładowuje wszystkie swoje żałosne frustracje, a potem każe się wynosić i nie przeszkadzać. – Zaciskała zęby ze złości, jednocześnie powstrzymując zbierające się w złotych oczach łzy. – Wykorzystuje mnie. A ja naiwna, za każdym razem wmawiam sobie, że jestem dla niego ważna. Że on też mnie kocha, tylko ma trudny charakter, ale potem on kolejny raz rzuca moją miłością o ścianę, i znowu i znowu a ja nie potrafię z tym skończyć.. – Głos jej się załamał, a po policzkach pociekły łzy. Ana zbliżyła się do niej obejmując ramieniem drobne, drżące ciałko.

   - Musisz z tym natychmiast skończyć. Uniezależnić się od niego.. Cholera nie miałam pojęcia, że z Lidera taki drań! – Jej głos stał się ostry, odsunęła się od Konan mierząc ją wściekłym spojrzeniem. – Nie możesz dawać się tak wykorzystywać! Rozumiem, że go kochasz, ale on nie ma prawa tak cię traktować! Musisz mu pokazać, że nie jesteś na każde jego zawołanie, że nie jesteś jego własnością. Pokaż mu jak boli bycie ignorowanym! – Nagle jej twarz ponownie złagodniała i przytuliła mocno zaskoczoną niebieskowłosą. – Wszystko będzie dobrze. Zawsze możesz ze mną porozmawiać.

   - Jutro wybiera się do Ame. Miałam jak zawsze wyruszyć nim..

   - ..Ale tym razem zostajesz. – Dokończyła Anayanna. 

*_**

  Anayanna wylegiwała się na swojej kanapie, dochodziło południe, nagle błogi spokój przerwało gwałtowne otwarcie drzwi. Do pokoju wpadła Konan.

   - Powiedziałam mu! Powiedziałam, że nie idę z nim!

   - I co on na to? – Ana, ożywiona, usiadła robiąc miejsce dziewczynie. Niebieskowłosa opadła na nie roztrzęsiona.

   - Zdziwił się. – Dziewczyna prychnęła przewracając oczami. – Ale nie zdążył o nic zapytać bo się ulotniłam. Właśnie powinien wyruszać.

   - Świetnie! – Wykrzyknęła czerwonooka podrywając się z kanapy. – Więc my też idziemy.

   - Gdzie?

Anayanna rzuciła jej pełne dezaprobaty spojrzenie i pokręciła z politowaniem głową.

   -  Co się robi gdy tatusia nie ma w domu?

*_**

  

   Do salonu wpadła Anayanna ciągnąc za sobą Konan. Obecni rzucili im zaciekawione spojrzenia. Lider kilkanaście minut temu opuścił organizację kierując się do Wioski Deszczu, jeszcze nigdy nie udał się tam bez niebieskowłosej.

   - Panowie impreza! – Wykrzyknęła pełna entuzjazmu brunetka.

   Deidara, Hidan i Kisame natychmiast się ożywili. Przywołani gestem ręki stanęli przed dziewczyną, która władczym tonem wydawała im polecenia.

   - O ironio. – Prychnął Sasori siedzący obok Itachiego, wskazał podbródkiem na Ane i Hidana. – Na co dzień są w stanie pozabijać się nawzajem, ale jeśli chodzi o imprezę..

   - My idziemy do miasta, wszystko ma być przygotowane jak wrócimy! – Anayanna błyskawicznie znalazła się przy wyjściu trzymając Konan pod ramię. Trzasnęły drzwi i już ich nie było.

*_**

  Wróciły do organizacji z mnóstwem alkoholu i przekąsek. Na dworze zmierzchało. Podekscytowana księżniczka sprawiała wrażenie dziecka cieszącego się otrzymaniem wymarzonej zabawki. Dostarczyły zakupy Kisame i udały się do jej pokoju, przebierając w imprezowe ciuchy. Konan pełna wątpliwości przyglądała się swojemu lustrzanemu odbiciu. Miała na sobie czarną, koronkową sukienkę, złote szpilki i dodatki, cudownie pasujące do jej oczu.

   - Jesteś pewna, że dobrze w tym wyglądam?

   - Genialnie! Jesteś śliczna! – Anayanna w imprezowym nastroju wciągała na siebie cekinową małą czarną bez pleców. Szybko wcisnęła stopy w czerwone szpilki i ruszyła do wyjścia.

   Konan chcąc nie chcąc poszła za nią. Z salonu dobiegała głośna muzyka, w środku zastały wszystkich członków organizacji, poza Liderem i Orochimaru z Kabuto. Ci ostatni podróżowali po kryjówkach porozrzucanych po całym świecie. Anayanna nie miała pojęcia w jakim celu to robią. Pewnie ukrywają się z jakimiś nielegalnymi badaniami. Obecni zdążyli opróżnić już kilka butelek sake. Przy stole Kakazou grał w pokera z Zetsu, Sasorim i Kisame. Przyglądał im się w milczeniu Itachi, który sprawiał wrażenie całkowicie trzeźwego. Pewnie też tak było, najwyraźniej imprezowanie nie było godne Uchihy. Czerwonooka natychmiast porwała butelkę alkoholu i usiadła na stole koło niego. Obrzucił ją zimnym spojrzeniem unosząc do góry brwi. Zachichotała w odpowiedzi kompletnie nie przejmując się jego jak zwykle ponurym nastrojem. Hidan, nieźle podpity, komplementował strój Konan, a Deidara przygotowywał drinki. Tobi, nie zwracając uwagi na otaczających go ludzi, grał sobie w najlepsze na konsoli.

*_**

   Kilka butelek później, Anayanna usiadła przy stole przywołując do siebie resztę zgromadzenia. Nie zwracając uwagi na zaskoczone spojrzenia, sięgnęła ręką do biustonosza i wyjęła stamtąd przezroczystą paczuszkę. Itachi prychnął cicho widząc jej zawartość. Dziewczyna zaśmiała się wsadzając sobie do ust skręta i rzucając torebkę Hidanowi. Ten z szerokim uśmiechem podał ją dalej. Ktoś wyjął zapalniczkę. Impreza trwała w najlepsze.

*_**

   Itachi siedział ciągle na swoim miejscu, wypił kilka kieliszków sake, ale nie było tego po nim widać. Rozejrzał się po sali. Nigdzie nie dostrzegł Anayanny, która przed chwilą, upita i upalona tańczyła z Konan. Nagle czyjeś ręce objęły go od tyłu za szyje. Odwrócił lekko głowę, napotykając błyszczące spojrzenie czerwonych oczu. Ana nachylała się nad nim z szerokim uśmiechem. Poczuł przyjemną kwiatową woń, zmieszaną z oparami alkoholu. Zamroczyło go lekko, a po ciele przeszedł przyjemny dreszcz spowodowany jej dotykiem.

   - Itachii.. – Wymruczała mu do ucha, melodyjny głos stał się trochę niewyraźny i bełkotliwy.

   Przed jego oczami pojawiła się dłoń, z pomalowanymi na intensywną czerwień paznokciami. Między palcami trzymała zawiniętą białą bibułkę. Przez cienką warstwę papieru prześwitywała zielonkawa zawartość.

   - Chcesz? – Spytała, co on skwitował prychnięciem.

   Starał się nie dać po sobie poznać, tego jak się czuje gdy jest tak blisko niego. Niechcący otarła się ustami o jego policzek. Ręce oplatające jego szyje zniknęły. Dziewczyna usiadła na krześle obok, zarzucając zgrabne nogi na stół i krzyżując je w kostkach. Zauważył, że dobrała buty pod kolor paznokci. W półmroku pomieszczenia błyszczała czerwona, lakierowana skóra wysokich szpilek. Zastanawiał się jakim cudem pijana, w takich butach jeszcze się nie zabiła. Zapaliła końcówkę skręta i zaciągnęła się głęboko.

   - Jakie to dojrzałe.. – Mruknął. Doskonale krył się z chęcią przyciągnięcia jej do siebie. Na samą myśl o jej ciele blisko niego, zrobiło mu się ciepło. Co to za uczucie?

   W odpowiedzi posłała mu szeroki uśmiech i wydmuchała dym prosto w jego twarz. Sekundę później była już po drugiej stronie sali tańcząc z Konan. Westchnął. Kompletnie pijane towarzystwo stawało się coraz głośniejsze. Przymknął oczy i starał się zrelaksować.

*_**

   Bawiła się w najlepsze. Deidara serwował jej coraz to wymyślniejsze drinki. W pewnym momencie podszedł do niej Hidan, częstując papierosem.

   - Wiesz, że jutro znowu będę cię nie cierpieć? – Jego bełkotliwy głos dotarł do jej uszu pomimo głośnej muzyki.

   - Oczywiście.

   - Świetnie. To chodź zatańczyć.

*_**

   Otworzyła oczy i zdezorientowana rozejrzała się dookoła. Leżała w czyimś silnym uścisku. Rozpoznała burzę blond włosów zasłaniających twarz. Nie miała pojęcia dlaczego śpi wtulona w Deidare na kanapie w salonie. W sumie nie przeszkadzało jej to. Zarejestrowała jeszcze kilka innych nieruchomych sylwetek w fotelach lub przy stole. Powieki ponownie zaczęły jej ciążyć. Zamknęła je, opierając wygodnie głowę o tors blondyna. 

_______________________________

Jedno słowo na moje usprawiedliwienie.. SZKOŁA. No cóż, przepraszam najmocniej. Jak tylko będę miała trochę czasu, zajmę się zaległościami na waszych blogach! ;3

Zapraszam na drugi rozdział, na moim Bleachowym blogu: 

Wszystko za spojrzenie

Zostałam ponownie nominowana do Versatile przez Madi Evans i Yezoo, dziękuje dziewczyny ;333

Kolejne siedem faktów o Anayannie:

1. Często jak się kąpię, albo myję zęby mam ochotę na herbatę.

2. Posiadam mnóstwo pieprzyków, na przykład na szyi takie dwa fajne wyglądające jak wampirze ugryzienie.

3. Mam też dużo blizn, ale nie przeszkadzają mi. Moja ulubiona jest na wewnętrznej stronie przedramienia, tak po środku. Jest trochę nietypowa, bo coś mi się stało ze szwami gdy była szyta i rozlazły się, więc mam taki kawałek cieńszej skóry. No nie wiem, jak to opisać, chyba fote wstawię xD Ja tam uważam, że jest urocza, ale inny że okropna. Ma może z 4 cm długości i centymetr szerokości, założono na nią 5 szwów. Powstała dzięki mojemu kochanemu bratu, kiedy goniłam go w dzieciństwie a on zamknął przede mną drzwi pokoju. Mała szprytna Anayanna stwierdziła, że je otworzy i naparła z całej siły na szklaną szybę, która niestety się rozbiła. Zawisłam na tych drzwiach, na brzuchu mam jeszcze okrągłe blizny po tym, a z mojej rozciętej ręki wystawało smacznie mięso. Braciszek skomentował to tylko zdaniem 'Uuu zepsułaś drzwi' i uciekł z pokoju. No cóż. Z tego samego zdarzenia mam też kreskę od nadgarstka po łokieć. 

4. Na siedemnaste urodziny (listopad) robię sobie kolczyk w wardze, a na osiemnaste pierwszy tatuaż. Wymyśliłam już wzór, mianowicie Mroczny Znak (Śmierciożercy) gdzieś na wewnętrznej stronie przedramienia. Kulturalnie poinformowała o tym mamę, na co ona: 'Jak będziesz dalej się tak sprawować, to nawet na dziewiętnastkę sobie nie zrobisz' już miałam na końcu języka coś w stylu 'To słodkie, że uważasz, że będziesz miała na to jakiś wpływ' no ale.. powstrzymałam się. 

5. Mój tata uwielbia wygłaszać monologi o tym, jak to strasznie dużo czasu spędzam w łazience. 

6. Cieszę się jak głupia z każdego komentarza na blogu, a jesteście w swoich opiniach takie kochane, że cholernie się wzruszam *.*

7. Robotnicy z pracy mojej mamy, którzy aktualnie robią u nas na podwórku, dostali rozkaz od mojej mamy żeby pilnować czy chodzę codziennie do szkoły ;__;

No nie no, to już będzie 14 faktów, o wiele za dużo o mnie wiecie! W związku z tym proszę, żeby każdy komentujący, zdradził co najmniej 3 fakty o sobie ;D

Pozdrawiam, buziaki!